Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy w Tanowie jako placówka dydaktyczno – wychowawcza dla dzieci upośledzonych umysłowo powstał w roku 1966 na terenie ówczesnego ośrodka kolonijnego należącego do Okręgowego Związku Spółdzielni Inwalidów we Wrocławiu. W 1965 roku na mocy Ustawy o rozwoju oświaty i wychowania podjęto decyzję o powstaniu Państwowego Zakładu Wychowawczego w Tanowie.
W dniu 1 kwietnia 1966 roku po rocznych przygotowaniach Państwowy Zakład Wychowawczy rozpoczął działalność jako placówka dydaktyczno – wychowawcza dla dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim. W pierwszym roku swego istnienia placówka objmowała opieką 66 wychowanków w trzech grupach wychowawczych i równoległych trzech klasach szkolnych. Kadrę Zakładu stanowiło 10 osób: dyrektor, 3 nauczycieli i 6 wychowawców.
W 1972 roku PZW w Tanowie zmienił profil przekształcając się w placówkę dydaktyczno – wychowawczą dla dzieci upośledzonych w stopniu umiarkowanym i znacznym. Liczba dzieci wzrosła do 70 i podzielone zostały one na 6 klas i grup.
Na podstawie Zarządzenia Ministra Oświaty i Wychowania z dn. 17.04.1984 r. od 1.09.1984 r. zmieniono nazwę Państwowego Zakładu Wychowawczego w Tanowie na Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Tanowie.
Od 1 czerwca 2010 roku Ośrodek nosi imię Kawalerów Orderu Uśmiechu.
W ciągu ponad 50 lat istnienia Ośrodek był systematycznie rozbudowywany. Pierwotnie szkoła i internat zajmowały jedynie dwa odrębne pałacyki. W 1969 roku rozpoczęto rozbudowę budynku internatu, którą zakończono w 1983 roku. W ostatnich latach przeprowadzono liczne remonty i modernizacje we wszystkich budynkach należących do Ośrodka.
